Nawiązując do dyskusji na forum o sytuacji w Oświacie, nasuwa mi się jedno pytanie. Dlaczego nikt z nauczycieli nie napisze prawdy o obecnej sytuacji w przedszkolach i szkołach na terenie MiG, a może i powiatu? Wszyscy wkoło klną, narzekają, ale nikt nie zabierze głosu. Dlaczego? Wiadomo, gdzie budżetówka tam pokora, a gdzie stowarzyszenie tam już zupełna poddańczość. Nauczyciele tam mniej zarabiają, więcej pracują, ale wytrwale milczą.
Gdzie podziała się dawna duma i godność nauczycielska. Zadziwiajace. Nawet nikt nie potrafił wziąć w obronę swojego kolegi z Czudca, czy wypowiedziec sie w temacie domniemanej agenturyw SB. Uważam, że pedagodzy już dawno powinni przeciwstawić się miejscowym układom towarzyskim, rodzinnym i partyjnym. Po coś w końcu zdobyli to wykształcenie! Czy ich wychowankowie też będa kiedyś tak odważni i niezależni? O zgrozo- przecież to nasze dzieci.
Wciąż pamietam historyczną sesję Rady MIG, na której pomomo protestów, wręcz płaczu nauczycieli, zwiazków zawodowych, rodziców, radni z PSL-u przegłosowali zamknięcie Szkoły Podstawowej w Wysokiej Strzyżowskiej Górnej. To był prawdziwy pokaz siły naszych samorządowców.
Niedawno z okazji Dnia Nauczyciela, w szkole w Wysokiej Strzyż., odbyło się spotkanie kadry dyrektorskiej, działaczy i władz. Wazeliniarstwo, nieszczere uśmiechy i umizgi. Tak własnie odczuli to spotkanie normalni ludzie. Natomiast grono nagrodzonych przez władze pupili, piało z zachwtu. A nagród było wiele. Wiele było też kwadratowych oczu uczestników spotkania, komu i za co przyznano kasę. Całości tego żałosnego spektaklu dopełniła b. marna cześć artystyczna. I tak to jest praktykowane w każdej, szczególnie małej szkółce. Wręcza się „laurki finansowe” dyrektorom za kilka mięsiecy dyrektorowania i działaczom stowarzyszenia i ulubieńcom władzy.
Kochani samorządowcy. Skoro już przejęliście i przekształciliście szkoły i przedszkola w stowarzyszenia, to może należy oddać pieniądze samorządowe dzieciom. Może lepiej doposażyć te małe szkółki, zamiast promować ich podlizujacych się dyrektorów, prezesów i działaczy.
Na koniec relacja nauczyciela ze spotkania w Wysokiej Strzyzowskiej ...”patrzac na ten kabaret, nie mogłam uwierzyć, że dzieje się to naprawde. Biedne dzieci, rodzice i ich nauczyciele i „biedni” są Ci, którzy tak Ich urządzili. Żałuję, że wybrałam się na to spotkanie wzajemnej adoracji”.
Niestety, tak to wygląda patrząc trzeźwym okiem z boku.